Mereltje

Zachtjes beroert de wind de vogelveren. Fijne dauwdruppels blinken op het tere lijfje dat roerloos op de terrastegel ligt. In het grijze ochtendlicht sta ik daar bij het vogeltje. Een merel. Ze moet tegen het raam gevlogen zijn. Nu ligt ze hier, roerloos, met slechts schijnbewegingen in haar vederjasje door de blazende wind. Schijnbaar ongeschonden... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑