"To live is the rarest thing, most people just exist" (Oscar Wilde)
We waren helemaal niet van plan geweest om te bleiten op onze vriendinnendate. Het was vrijdagavond, het weekend lonkte en na een dag vol regen was de zon beginnen schijnen. Maar daar, in de beslotenheid van het cinemazaaltje in de stadsbioscoop, bleek er geen ontsnappen aan. 'Non piangere' - Italiaans voor 'huil maar niet' -... Lees verder →
‘De tijd is hier stil blijven staan sinds donderdag,’ zeg ik met een blik op de scheurkalender in de ziekenhuiskamer. Het is vandaag al zaterdag. Ik scheur 25 en 26 juni los. Tussen de flauwe moppen staat een zin van Victor Hugo. Ook de donkerste nacht eindigt met het opkomen van de zon. Ik toon de... Lees verder →
Speculaas, zelfs na meer dan drie decennia sinds het voorval vraag ik me af waarom het speculaas moest zijn. Kleuters, tafeltjes in een ouderwets klaslokaal, een tuttige kleuterjuf en ouders. Fiere ouders die tijdens open klasdag hun kleine hartendiefjes kwamen bewonderen. Zie ze daar zitten, zo braaf en schattig. Amper vier en zo flink in... Lees verder →
Levenskunst 