"To live is the rarest thing, most people just exist" (Oscar Wilde)
Ik knipper met mijn ogen om te wennen aan het donker van de hut. Dat er geen ramen zijn kan ik begrijpen. De droge hitte slaat genadeloos neer daarbuiten en het donkere huis met muren van opgedroogde koeienstront biedt wat koelte. Het voelt alsof ik terug in de tijd gereisd ben, als een ontdekkingsreiziger die... Lees verder →
De sirene van de ambulance gaat die maandagochtend door merg en been. De stinkende uitlaatgassen van bussen en auto’s komen met meer geweld dan voorheen mijn longen binnen. Vier weken is het geleden dat ik het 10-minuten-traject van de parking naar het ziekenhuis (daar werk ik) liep. Mijn ogen zijn nog gewend aan het groen... Lees verder →
Levenskunst 