"To live is the rarest thing, most people just exist" (Oscar Wilde)
Op kousenvoeten komt ze het podium op. Letterlijk. Ze draagt dikke sokken en een comfortabel groen huispakje. Haar haar is nonchalant opgestoken. Alsof ze klaar is om zich in de zetel te nestelen onder een dekentje. Maar de spotlights zijn op haar gericht. Het publiek wacht en kijkt, de oren gespitst. Naima Joris gaat zitten... Lees verder →
Ze danst met een overgave die aandoenlijk is. Haar fijne armen en benen volgen een patroon van bewegingen, haar gezichtje toont concentratie en emotie terwijl ze mee lipt met Miley Cyrus op “Nothing breaks like a heart”. Een stevige beat met een gevoelige boodschap. Acht is Loes nu en ze heeft voor deze zomervakantie haar... Lees verder →
Op zijn 30 jaar oude cassetterecorder luistert hij naar John Lennon en Lionel Richie. Dat vertelt hij mij, ergens in de Sierra Maestra waar Che Guevara en zijn rebellen ooit guerilla voerden vanuit hun schuilplaatsen in de beboste bergen. Carlos woont hier al zijn hele leven. Zijn t-shirt is versleten, er zitten grote gaten in,... Lees verder →
Levenskunst 