"To live is the rarest thing, most people just exist" (Oscar Wilde)
“Ik sprak afgelopen week een vrouw die zo verliefd en gelukkig was,” zegt ze tussen de zaterdagmiddag tapas door. Buiten is het koud, binnen aangenaam warm en de tapasbar zit propvol. “Die vrouw strààlde. En ik dacht bij mijzelf, nee, dàt voel ik zelf niet. Niet op die manier. Is dat nu normaal?” gaat ze... Lees verder →
Het meisje moet een jaar of vijf zijn. Met haar korte beentjes trapt ze energiek het fietsje – met ondersteunende zijwieltjes – vooruit zoals alleen kleuters dat kunnen doen. Aan mijn voordeur op het pleintje, waar ik net de bloemen aan het gieten ben, houdt ze halt. Ik ken haar. Het is een guitig kind,... Lees verder →
Levenskunst 