"To live is the rarest thing, most people just exist" (Oscar Wilde)
Rubjerg Knude. Het zou de naam van een Deense man kunnen zijn, een afstammeling van één of ander Vikinggeslacht. Niets van dat. Rubjerg Knude is een vuurtoren langs de ruige westkust van Noord-Jutland. Van ver zie je het witte baken boven het woeste duinenlandschap uitsteken. Op deze zomerdag met wollige wolken in een blauwe lucht... Lees verder →
Met de Semois als gids wandelen wij, drie vriendinnen, door schijnbaar eindeloze valleien. Langs kleine dorpen meanderen we, samen met de rivier. Soms is het water zo dichtbij dat we er onze vermoeide voeten in zouden kunnen baden. Dan weer worden we van de stroom gescheiden door dichtbegroeide oevers. Soms graaien prikkerige braamstruiken en netels... Lees verder →
Daar stond ik dan, aan de oever van de Nijl. Ergens in Oeganda. Op mijn blote voeten. Ik staarde met grote ogen naar het water. Het water dat vervaarlijk raasde. En ik vroeg me af wat me bezield had om me in dit avontuur te storten. Letterlijk en figuurlijk. Waar was ik aan begonnen? Ik... Lees verder →
Levenskunst 