“Levensweg. De beste keuze qua weg is, in mijn optiek, de Heere Jezus.” Licht verbijsterd lees ik de woorden die als commentaar op een levenskunstschrijfsel van enige jaren geleden in mijn mailbox zijn beland. Het verhaal ging over het gezelschapsspel Levensweg. Maar voor deze lezer is Levensweg in geen geval een spel. Wij mensen hebben... Lees verder →
Wilde haren
Op een ochtend niet zo lang geleden, op ik weet niet meer welke dag, arriveer ik op bureau. Pascal is er al. Goeiemorgen (ik). Goeiemorgen. Grijns (hij). Lach je mij uit? (ik). Grotere grijns (hij). Het is een zonnige morgen en ik draag mijn zonnebril nog. Ik besef dat dat vreemd is, zo binnen op... Lees verder →
Levensweg
Mijn auto is geel en gevuld met kinderen. Een drieling en nog een nakomertje. De weg van het leven zit vol verrassingen. Ik had advocaat kunnen worden, maar koos voor modeontwerpster, omdat me dat toffer leek. Het riante loon laat ik schieten. Loes keurt mijn keuze goed. "Ja, advocaat is zo saaaaaai!". We draaien aan... Lees verder →