"To live is the rarest thing, most people just exist" (Oscar Wilde)
Het meisje moet een jaar of vijf zijn. Met haar korte beentjes trapt ze energiek het fietsje – met ondersteunende zijwieltjes – vooruit zoals alleen kleuters dat kunnen doen. Aan mijn voordeur op het pleintje, waar ik net de bloemen aan het gieten ben, houdt ze halt. Ik ken haar. Het is een guitig kind,... Lees verder →
Er zijn zo van die boeken. Zeldzame pareltjes. Lang nadat de laatste bladzijde, het laatste woord is gelezen, zindert het verhaal nog na. Het zijn zo van die boeken waar je een tijdje in kan leven. De sfeer, de personages en hun belevenissen, ze blijven plakken. Niet te verwarren met gewoon goeie boeken die blijven... Lees verder →
Mijn overgrootouders, Warre en Anna, leerden elkaar kennen op de dorpskermis. Ging het toen ooit anders? De details ken ik niet, maar er kwam uiteindelijk een huwelijk van en drie kinderen. En ook een buitenechtelijk kind. Want eigenlijk waren ze doodongelukkig. Maar in die tijden was trouwen nog echt ‘tot de dood scheidt’. En zo... Lees verder →
Levenskunst 